Cookie beleid Legmeervogels

De website van Legmeervogels is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

JO10-4 struikelt net voor de streep

JO10-4 struikelt net voor de streep

Legmeervogels JO10-4

3 - 5

FC Aalsmeer JO10-4

9'
... (schot)
12'
... (schot)
20'
Assist: Lars de Waal
Lars de Waal (schot)
25'
Assist: Tijn Kaijen
Morris de Kuijer (vrije trap)
26'
45'
... (intikker)
49'
... (schot)
50'
... (schot)

Competitie

Onder 10, JO10-4, Groep 4 054

Datum

29 oktober 2016 9:00

Accommodatie

Onbekend

Op zaterdagochtend stond de kraker voor de beker op het programma voor Legmeervogels JO10-4, de wedstrijd tegen Aalsmeer JO10-4. Aanvankelijk leek dat af te stevenen op een ouderwetse mistwedstrijd, maar nadat de ogen nog eens goed uitgewreven waren en het zonnetje net boven het clubhuis op kwam leek het thema meer iets met ‘morgenstond’ en ‘goud in de mond’ te zijn.

Met dat thema was Bob de avond ervoor al in de weer geweest, zodat zijn ochtend begon met blazen – de ballen moeten uiteraard in verregaande staat van perfectie worden op het veld worden gebracht. Voor de trainers ligt de lat gelukkig iets lager, maar ook Frank en René waren scherp en klaar voor de wedstrijd. Aalsmeer was immers een oude bekende waar twee weken geleden nog van was verloren, dus er moest iets worden recht gezet. Bovendien stond overwinteren in de beker op het spel.

Met Alex in het doel en Morris en Koen als verdedigers ervoor had Frank een solide basis neergezet. Het middenveld was met Joey en Dani wat defensiever ingestoken, maar voorin stonden Jesse en Kas klaar om Aalsmeer handen vol werk te geven. Tijn en Lars begonnen langs de lijn.

Aalsmeer begon voortvarend aan de wedstrijd en had duidelijk het plan om direct op de aanval te spelen om snel op voorsprong te komen. De eerste stormloop werd echter vakkundig weerstaan. Weliswaar moesten er al snel een aantal corners worden weggegeven, maar Morris was in de achterhoede de baas en op het middenveld was Dani een echte luis in de pels – in goed Uruguayaans heet dat een bijtertje te zijn.

Langzaam knokte Legmeervogels zich in de wedstrijd en kon het via een vrije trap en een corner van Koen ook voor wat gevaar voor het doel van Aalsmeer zorgen. Maar net op het moment dat de wedstrijd in evenwicht leek te komen, kreeg een middenvelder van Aalsmeer iets te veel ruimte en kon van afstand het doel van Alex onder vuur nemen; de bal eindigde tegen het zijnet en bovendien aan de binnenkant van het doel: 0-1.

Legmeervogels liet zich niet van de wijs brengen en bleef als team gegroepeerd spelen en gaf maar weinig kansen weg. Aanvallend probeerde het via de counter gevaarlijk te worden en Jesse had daaruit ook een goede mogelijkheid; de keeper van Aalsmeer liet zich alleen niet zo makkelijk passeren.

Aan de andere kant bleef het oppassen voor de schoten van afstand. Verdedigend was iedereen voortdurend bezig om te voorkomen dat er ruimte kwam voor een schot. Er werd hard gewerkt voor elkaar en ook goed rugdekking gegeven. Helaas kwam er toch een schot vanaf de linkerkant dat Alex probeerde naast te kijken – net op het moment dat dat gelukt leek, bleek de binnenkant van de paal toch andere plannen te hebben: 0-2.

Heel even leek het alsof daarmee de wedstrijd gespeeld was, maar ook deze tegenslag werd manmoedig gedragen en collectief werd geknokt voor een beter resultaat. Misschien kwam het door het harde werken, maar juist in de passing liep het deze wedstrijd wat minder; balletjes te kort of net achter de man maakten dat er nog meer energie in de wedstrijd gestopt moest worden. In de 20e minuut werd al dat werken beloond – Lars had zich uit de spits laten zakken en pikte de bal op het middenveld op. De verdediger die hij meelokte zag Jesse over het hoofd die dat buitenkansje niet liet liggen: 1-2.

Legmeervogels leek vanaf dat moment een overwicht te krijgen, waarvan Morris en Koen profiteerden door vanuit de verdediging nog meer aanvallende impulsen te geven. Morris met zijn karakteristieke rushes langs de lijn en Koen met voorzetten vanaf het middenveld. Vlak voor rust leverde dat de gelijkmaker op. Een voorzet eindigde voor het doel waar Tijn de bal half raakte en Lars die bal het laatste zetje achter de keeper kon geven: 2-2.

Na de rust was de wedstrijd ook qua spel weer in balans. Desondanks wist Morris uit een vrije trap binnen twee minuten een voorsprong binnen te schieten: 3-2. Vervolgens werd het een echte strijd met halve kansen voor Aalsmeer en hele kansen voor Legmeervogels. Helaas stond de keeper succes in de weg en was de eindpass ook niet altijd op maat.

Aan spanning geen gebrek en ook de coaching liet zich tactisch niet onbetuigd. Gedwongen door kleine pijntjes, maar ook geïnspireerd door heldere inzichten werd er gewisseld om de winst in handen te houden. Achterin liepen Morris en Joey alle gaatjes dicht en op het middenveld werd door Dani en Tijn nauwelijks ruimte weggegeven. Net als andere weken schuwde ook Kas het buffelen op het middenveld niet en leek er een onneembare muur te zijn opgetrokken.

Alex liet zijn kwaliteiten een aantal maal zien door schoten te stoppen en doorgebroken spelers het scoren te beletten. Helaas werd er bij een schot van afstand iets te veel naar de voetballende oplossing gezocht, waar handelend optreden gewenst was geweest – van dichtbij kon daardoor bij de paal de bal door de spits van Aalsmeer worden binnen gewerkt: 3-3.

Een gelijkspel is ook een resultaat en gezien de stand in de poule zelfs een positief resultaat. Met nog een paar minuten te gaan werd alles op alles gezet om het gelijkspel over de streep te trekken. En precies in die fase werd een bal ongelukkig door het midden uitverdedigd en zo op een presenteerblad klaar gelegd: 3-4.

Met de laatste krachten werd nog een wanhoopsoffensief gestart, maar daarmee werd ook de verdediging opengegooid. In plaats van de gelijkmaker leverde dit een extra tegendoelpunt op en een eindstand van 3-5.

Het bekertoernooi is daarmee ten einde, maar kijkend naar het spel en de werklust staan er nog mooie dingen te gebeuren. Het wachten is even op de KNVB, zodat die mooie dingen ook gepland kunnen gaan worden (een wedstrijdschema zou fijn zijn). Ondertussen wordt er doorgetraind om de passing nog vaster te krijgen en nog meer schotkracht in de ploeg te krijgen. "Het goud lonkt" zou Bob zeggen…

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!