Ambitie even in de ijskast

Legmeervogels JO10-4

0 - 13

Pancratius JO10-2

... (schot)

12'

... (schot)

19'

... (schot)

29'

... (schot)

31'

... (schot)

31'

... (schot)

34'

... (schot)

35'

... (schot)

36'

... (schot)

38'

... (schot)

42'

... (schot)

49'

... (schot)

50'

... (schot)

Competitie

Onder 10 zaterdag, JO10-4, 1e klasse 21

Datum

12 november 2016 9:00

Scheidsrechter

Jael Peroti

Accommodatie

Onbekend

Nine o’clock on a Saturday – the regular crowd shuffles in… Het schuifelen werd vooral veroorzaakt door alle extra laagjes om bevriezingsverschijnselen te voorkomen. Om 9 uur was het kwik nog op weg om van de nul af te komen – een uitdaging die door Legmeervogels JO10-4 herkend zal worden, maar daarover later meer.

In de eerste wedstrijd van deel twee van de competitie stond het duel tegen Pancratius JO10-2 op het programma. Een duel op het hoogste niveau, want de KNVB heeft JO10-4 op basis van prestaties uit het verleden in de eerste klasse ingedeeld. Het team kan de borst dus nat maken, hoewel dat gedeelte gezien de temperatuur even is overgeslagen.

Helaas was Lars ziek en was René verzorger naast het bed in plaats van langs de lijn. In het veld begonnen daarom Alex als keeper en Morris en Joey als verdedigers ervoor. Op het middenveld speelden Dani en Koen met Jesse en Kas als aanvallers. Tijn begon goed ingepakt als reserve.

Vanaf de aftrap kwam Legmeervogels onder druk te staan. Verdedigend moesten alle zeilen bijgezet worden en al in de eerste minuten moesten Morris en later Koen een inzet van de lijn halen. Na vier minuten was het eerste doelpunt een feit. Toch lukte het Legmeervogels om Pancratius van het doel weg te houden en stond Alex een paar keer goed opgesteld om een doelpunt te voorkomen. Aanvallend lukte het niet om tot grootse daden te komen, maar sporadisch kon er toch een speldenprik worden gegeven.

Een doelpunt zat er echter niet in, maar met een ruststand van 3-0 was er toch een gevoel dat de schade beperkt was gebleven. Bovendien waren er volgens het publiek mogelijkheden om beter in de wedstrijd te komen.

Helaas zakte JO10-4 in de tweede helft door het spreekwoordelijke, en gezien de temperatuur verrassend dunne ijs. Het lukte niet meer om tot combinaties te komen. Spelers lieten zich te makkelijk onder druk zetten en liepen zo te ver naar achteren. Andersom lukte het niet om aanvallers aan te pakken en af te stoppen, zodat het doel van Alex – en Alex zelf – het zwaar te verduren kreeg. Hoewel er nog een paar goede reddingen te bewonderen waren, moest er toch met een 13-0 nederlaag van het veld gestapt worden.

De toon is gezet, maar Bob en Frank hebben voor hetere vuren gestaan (…) en zullen op de trainingen aan de slag moeten om de passing en het 1-op-1 verdedigen weer naar het juiste niveau te krijgen. Bij een volgende wedstrijd schuift de regular crowd gewoon weer aan om zich te laten verrassen!